Wieloryb w Londynie 

W piątek 20 stycznia 2006r. zauważono w  Tamizie wieloryba. Był to 5 metrowy wal butelkonosy  (Hyperoodon ampullatus), zwany czasem walem butlonosym. Młody waleń popłynął w górę rzeki w okolicę mostu Battersea i mostu kolejowego, gdzie zaskoczył go odpływ. 

Zdjęcie pochodzi z serwisu BBC on the Internet

Ekipom ratunkowym udało się umieścić wieloryba na specjalnej barce, którą transportowano zwierzą na pełne morze. Nadmuchiwana barka, która jest rodzajem materaca podtrzymującego wieloryba, była holowana przez dwie łodzie. Do podźwignięcia wieloryba wykorzystano najpierw kilka nadmuchiwanych pontonów, które pod jego ciężarem wygięły się w hamak, a następnie dźwigu.
Ze względu na nadciągający przypływ akcja ratunkowa była walką z czasem. Wysoka fala utrudniłaby pracę ekip ratunkowych.
Ratownicy nie ukrywali pesymizmu - stan zdrowia morskiego ssaka szybko się pogarszał. Niestety w sobotę ok. 19.00 zwierzę padło.

Akcję podniesienia wieloryba na barkę obserwowało od 2-3 tys. ludzi. Na moście i wybrzeżu rzeki tłum gapiów był tak gęsty, iż ruch uliczny został sparaliżowany.
Według doniesień kilka dni temu u ujścia Tamizy widziano grupę wielorybów, nie wykluczone jest że jeden odłączył się od niej i popłynął w górę rzeki.

Specjaliści podkreślają, że pojawienie się w Tamizie wieloryba jest pierwszym takim przypadkiem od kiedy prowadzone są tego typu obserwacje. W Tamizie spotykane są również foki i morświny. W czasie gdy pojawił się w rzece wal butelkonosy znaleziono martwego morświna.

 

Wal butelkonosy

Hyperoodon ampullatus

 

Wal butelkonosy należy do rodziny Ziphiidae (Wale dziobogłowe i butelkonose). Samiec osiąga 9,8 metrów długości, samica jest mniejsza – do 8,7 m, natomiast noworodek mierzy 3,5 metra. Masa dorosłych osobników to kilka ton. Źródłem nazwy zwyczajowej jest charakterystyczny kształt głowy tego walenia. Cecha tego gatunku jest wybitnie wypukły melon (najlepiej widoczny u samców) i długi tubowaty dziób. Płetwa grzbietowa jest mała, sierpowata i osadzona dobrze z tyłu ciała. Ubarwienie ciała jest ciemnoszarobrązowe na grzbiecie,  z nieco jaśniejszym odcieniem na brzuchu. Pożywieniem tego walenia są prawie  wyłącznie kałamarnice, sporadycznie zjada ogórki morskie, rozgwiazdy i duże krewetki. 

Obszar występowania wala butelkonosego

Wal butelkonosy jest zwierzęciem towarzyskim, tworzy stada liczące zwykle 4 -10 osobników. Gatunek ten występuje w Północnym Atlantyku, preferuje wody o temperaturze od - 2 do + 17 °C w okolicach grzbietów i zboczy szelfu kontynentalnego.

Marcin Gawdzik

Informacje z serwisów internetowych PAP i BBC

Rysunki:  „Wieloryby, delfiny i morświny”, PNT CIBET, Warszawa 1998

<<<POWRÓT