„Złodzieje” ryb – bezpańskie dryfujące sieci
W dniach od 15 do 17 listopada 2006r. w Tallinie, stolicy Estonii, odbyła się konferencja międzynarodowego projektu „Bałtycka Bryza” (Baltic SeaBreeze) [1]. Przedstawiciele wielu instytucji państwowych i prywatnych z wszystkich krajów nadbałtyckich, uczestniczyli w spotkaniu mającym na celu znalezienie rozwiązania problemów związanych z zaśmiecaniem środowiska naszego morza.
Bardzo poważnym zagrożeniem dla części mieszkańców morskiego ekosystemu są zerwane, zagubione, wolnopływające sieci rybackie lub ich fragmenty. Czasami zerwie sieci z kotwic sztorm. Innym razem rozerwie je przepływająca zbyt blisko jednostka. Nie bez winy są też ci, którzy takie śmieci wyrzucają do morza. Są zmartwieniem ekologów i powinny być rybaków ze wszystkich krajów nadbałtyckich i nie tylko. Istota problemu z tego rodzaju odpadem w morzu polega na tym, że nadal i bez przerwy łowi on ryby. Mogą w takie „siatki-widma” wpadać także ptaki i morskie ssaki, które nurkują w poszukiwaniu pożywienia, a w wodach tropikalnych także żółwie morskie.
Dziś sieci są robione z bardzo wytrzymałych tworzyw sztucznych, jeśli nikt ich nie wyciągnie z wody, mogą tam rozkładać się nawet przez około 450 lat. Unosząc się w toni wodnej przez cały ten czas, bez przerwy, będą łowić ryby i inne organizmy. Bez znaczenia będzie, czy te ryby będą w okresie ochronnym, czy będą rzadkie i chronione, czy to akurat te których jest pod dostatkiem. Dryfujące bezpańskie sieci to niebezpieczny „złodziej” ryb.
