Rybacki Ryf

W związku z kolportowanymi fałszywymi informacjami jakoby Stacja Morska dążyła do zamknięcia Zatoki Puckiej dla rybołówstwa i stworzenia wokół tzw. Ryfu Mew zamkniętego rezerwatu, pozbawiającego rybaków łodziowych możliwości połowów, publikujemy podsumowanie i wnioski wynotowane z  prezentacji pt. „Znaczenie Ryfu Mew dla rybołówstwa” autorstwa K. Skóry ze Stacji Morskiej IOUG. Prezentacja ta została przedstawiona w pierwotnej wersji 23 września 2009 roku na naradzie przyrodników w Instytucie Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego, a jej wersja rozwinięta – 20 stycznia 2010 roku na spotkaniu z przedstawicielami nadzatokowych rybaków i samorządowców w Urzędzie Morskim w Gdyni. Oto one:

  • Ryf Mew to ważna bariera rozdziału i formowania warunków hydrologicznych oraz ekologicznych dwóch zbiorów siedlisk ważnych dla ryb i połowów rybackich. Tworzy on wewnętrzną, płytkowodną lagunę tzw. małą Zatokę Pucką i akwen Zatoki Puckiej zewnętrznej, głęboki będący pod wpływem wód Zatoki Gdańskiej.

  • Podwodne stoki i wody wokół Ryfu Mew są siedliskiem ryb o znaczeniu gospodarczym oraz ryb chronionych. Wg ustaleń ichtiologów z Instytutu Oceanografii UG w najpłytszej wodzie przeważają drobne ryby z rodziny babkowatych, młodzież okoni, narybek ryb płaskich – storni (prawdopodobnie także skarpia) oraz tobiasze, dobijaki, wężynki i iglicznie.

  • Ryf Mew to tradycyjny rejon połowów łodziowych.

  • Płytkie wody są miejscem połowów żakowych (głównie węgorza) oraz przynęt („tubisa” i krewetek).

  • Ryf Mew to miejsce połowów wędkarskich (belony).

  • Ryf Mew to element bezpieczeństwa przy połowach.

  • Dlatego wody wokół Ryfu Mew powinny podlegać ochronie ukierunkowanej na zachowanie właściwych warunków dla życia gatunków ryb przemysłowych oraz chronionych.

  • Ponadto stosowane tradycyjne techniki połowów rybackich na płytkich wodach wokół Ryfu Mew nie są obecnie zagrożeniem dla zasobów ryb chronionych, a tradycyjne rybołówstwo łodziowe w rejonie Ryfu Mew powinno być kultywowane jako ważny element podtrzymywania regionalnego dziedzictwa kulturowego i być wzięte pod uwagę przy sporządzaniu planów ochrony dla tego miejsca.

     

Żak węgorzowy na wschodnim stoku Ryfu Mew, przynęta – tobiasze oraz młoda stornia.

Tekst i foto: SMIOUG

 

<<< POWRÓT