W Helu o bałtyckiej eko-kooperacji UE

W ramach zobowiązań Polski jako kraju sprawującego funkcję prezydencką w Unii Europejskiej, 28 października 2011 roku Stacja Morska IOUG gościła uczestników odbywającego się w Sopocie „Fifth Seminar on Cooperation on the EIA Convention in the Baltic Sea Region ”. Seminarium to jest cyklicznym spotkaniem Państw regionu Morza Bałtyckiego mającym na celu kontynuację współpracy oraz wzmocnienie kontaktów pomiędzy tymi Państwami w ramach Konwencji z Espoo. 

Wizyta unijnych gości składała się z dwóch części. Na początek goście odwiedzili fokarium Stacji Morskiej, gdzie obejrzeli trening medyczny stada fok szarych i wysłuchali prelekcji na temat restytucji bałtyckich zasobów tych ssaków i kłopotów z ochroną morświnów. Następnie zwiedzili placówkę i zapoznali się z naukową i dydaktyczną działalnością Stacji na tle lokalnych problemów przyrodniczych. Kolejnym elementem był spacer kładkami Parku Wydmowego na teren przyszłej Bałtyckiej Osady, gdzie poinformowano gości o zamierzeniami dotyczących realizowanego projektu pn. „Błękitna Wioska”.

Główny i finalny element spotkania miał miejsce w budynku głównym helskiej placówki, gdzie odbyła się referatowo-dyskusyjna część wizyty. W jej trakcie uczestnicy seminarium omówili kwestie związane z monitoringiem oddziaływania na środowisko projektu „Nord Stream” oraz przedyskutowali kwestie atrybutów i zagrożeń związanych z planami wydobycia gazu łupkowego.

MG

 

Foto galeria

  

  

 


[1] Program seminarium: 

Link: http://prezydencja.gdos.gov.pl/files//Agenda_BALTIC-SEA_-05_10_11_do-serwisu-www.pdf

[2] Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym sporządzona w dniu 25 lutego 1991 roku w Espoo, w Finlandii. Weszła w życie w dniu 10 września 1997 roku. Ratyfikowały ją m.in. kraje wspólnoty europejskiej oraz Polska (Dz. U. z 1999 r. Nr 96, poz. 1110). Konwencja ta jest pierwszym dokumentem prawa międzynarodowego o charakterze wiążącym, który w całości poświęcony jest instytucji ocen oddziaływania na środowisko. Stwarza ona prawno-międzynarodowe ramy proceduralne dla wykonywania ocen oddziaływania na środowisko (OOŚ) w przypadkach, gdy inwestycja realizowana w jednym kraju (stronie pochodzenia) zasięgiem oddziaływania obejmuje terytorium innego państwa (strony narażonej), mogąc spowodować znaczące negatywne skutki dla środowiska. 

Źródło  http://slownik.ekologia.pl/115_Leksykon_ekologii_i_ochrony_srodowiska/6382_1_K_0_Konwencja_Espoo.html

 


<<< POWRÓT