Ogłoszenie przetargu na realizację tego typu badań jest jednym z pierwszych kroków instytucjonalnych w Polsce w stronę działań na rzecz aktywnej ochrony morświnów, fok i ptaków wodnych przed przyłowem. Przeprowadzone badania mogą dać lepszy obraz możliwości zastosowania narzędzi ograniczających śmiertelność gatunków chronionych w połowach polskiego rybołówstwa.

Trudno się jednak spodziewać, aby wielokrotnie sprawdzone i posiadające atesty w innych krajach np. pingery mogły nie działać w rękach polskich rybaków i być nieefektywne w Bałtyku. To samo dotyczy nowych technik połowowych, choć tym przypadku mogą być potrzebne pewne modyfikacje. Wykonanie tej części projektu w przewidzianym okresie zaledwie jednego roku i to z wymogiem testowania alternatywnych sposobów połowu w całej polskiej strefie Bałtyku wydaje się zamierzeniem nie możliwym do zrealizowania w sposób naukowo rzetelny.

I jeszcze jedna refleksja. Zadanie, do którego rutynowo powinien czuć się zobowiązany sektor rybołówstwa, w gruncie rzeczy prywatny i już w dotacje unijne bogaty m.in. na ten rodzaj pro-przyrodniczego doskonalenia swoich technik połowowych, będzie opłacane z publicznych środków na ochronę przyrody (dofinansowane przez NFOŚiGW). To w rzeczywistości prawdopodobnie pokazuje jak w kwestii ochrony morskiej przyrody, w obliczu międzynarodowych konwencji, porozumieniami i dyrektyw zdesperowany jest sektor ochrony środowiska.

Czy wydatkowane pieniądze przyczynią się do rzeczywistej redukcji śmiertelnego przyłowu, a nie będą kolejną formą politycznych subsydiów tego sektora lub sztafażem pro-ekologicznych działań w rybołówstwie (jak np. wynikający z Rozporządzenia WE 812/2004 silnie dotowany i nieużyteczny w realizowanej formie unijny program obserwatorów przyłowu morświnów czy nieefektywne stosowanie pingerów na Zatoce Pomorskiej), okaże się za niecałe dwa lata.