Derogacja
ws. zakazu używania pławnic dryfujących?
Anonimowy
autor komentarza na jednej ze stron internetowych [www.portalmorski.pl]
w dniu 2007-10-27 16:33:24
zamieścił taki oto tekst:
(cyt)
Treść
wniosku o derogację dotyczącą zakazu połowu łososia pławnicami łososiowymi.
Wniosek ten został skierowany do Brukseli przez rząd polski dnia
26.X.2007:
Wniosek
O ustanowienie czasowej derogacji w odniesieniu do: 1) Przepisów rozporządzenia
Rady (WE) nr 812/2004 z 26.04. 2004 ustanawiającego środki dotyczące
przypadkowych połowów waleni w rybołówstwie, 2) Do przepisów rozporządzenia
Rady (WE) 2187 z dnia 21.12.2005 ustanawiającego środki zachowania zasobów
połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, Cieśniny Bełt i Sund poprzez
zastosowanie środków technicznych oraz zmieniające rozporządzenie (WE)
nr 1434/98 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 88/98,
Na
podstawie art. 37 Traktatu Akcesyjnego Polska wnosi o czasowa derogację w
odniesieniu do: Zakazu posiadania od dnia 1 stycznia 2008 roku na pokładzie
lub używania do połowów na Morzu Bałtyckim sieci dryfujących, to jest
od 1) Postanowienia Rady (WE) nr 812/ 2004 z dnia 26 kwietnia 2004 roku
ustanawiającego środki dotyczące przypadkowych połowów waleni w rybołówstwie
oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 88/98, 2) Postanowienia
Rady (WE) 2187 z dnia 21 grudnia 2005 roku, ustanawiającego środki dla
zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, Cieśnin Bełt
i Sund poprzez zastosowanie środków technicznych oraz zmieniające rozporządzenie
(WE) nr 1434/ 98 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 88/98.
Uzasadnienie
Przepisy przyjęte w rozporządzeniu Rady (WE) nr 812/2004 z dnia 26
kwietnia 2004 roku ustanawiającym środki dotyczące przypadkowych połowów
waleni w rybołówstwie oraz zmieniającym rozporządzenie Rady (WE) nr 88,
zwanym dalej rozporządzeniem nr 812/2004, nałożyły na polskich rybaków
bałtyckich obowiązki, które wykraczają poza uwarunkowania określone
podczas negocjacji akcesyjnych Stosownie do art. 9 pkt. 1 rozporządzenia
Rady (WE) nr 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 roku ustanawiającego środki
w sprawie zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, Cieśnin
Bełt i Sund (Dz. Urz. WE?) państwa
członkowskie zostały zobligowane do wprowadzenia zakazu posiadania od dnia
1 stycznia 2008 roku na pokładzie lub używania do połowów na Morzu Bałtyckim
dryfujących pławnic łososiowych. Rzeczpospolita Polska uruchomiła
„Program monitoringu Przyłowu Waleni”, który jest realizowany przez
Morski Instytut Rybacki w Gdyni. Raport z przeprowadzenia Programu w okresie
od stycznia do maja 2007 roku został przekazany Komisji Europejskiej za pośrednictwem
stałego Przedstawicielstwa Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii
Europejskiej. Wynika z niego, że dane zostały pozyskane w trakcie
obserwacji prowadzonych przez 152 dni połowowe. W trakcie obserwacji nie
odnotowano przyłowu ani obecności w pobliżu sieci żadnego morświna.
Z
uwagi na brak dostatecznych i wyczerpujących informacji wskazujących na
występowanie morświnów w dryfujących pławnicach łososiowych
tradycyjnie eksploatowanych przez polskich rybaków (podobszary 25-26 Morza
Bałtyckiego) strona polska stoi na stanowisku, że wdrożenie zakazu używania
dryfujących pławnic łososiowych nie jest uzasadnione. Strona polska
zwraca uwagę, że zakaz używania dryfujących pławnic łosiowych został
wprowadzony bez przedstawienia jego naukowego uzasadnienia. Dane, które mówią
o połowie morświna w sieciach są konsekwencją nieprecyzyjnej
terminologii. Zanotowany połów morświna w sieciach polskich rybaków miał
miejsce w wontonach, stosowanych w płytkich wodach przybrzeżnych.
Natomiast przypadkowy połów morświna w dryfujących pławnicach łososiowych,
których charakterystykę dopracowano dopiero w rozporządzeniu Rady (WE)
809/2007 art. 1 pkt. 1 nie miał miejsca. Strona polska pragnie wskazać, że
dryfujące pławnice łososiowe w podobszarach 25-26 Morza Bałtyckiego, są
stosowane poza obszarem, w którym naukowcy spodziewają się występowania
morświna. Strona polska zwraca uwagę, iż ukształtowanie polskiego wybrzeża,
które charakteryzują się prostą linią brzegową, brakiem zatok i wysp,
uniemożliwia zastąpienie dryfujących pławnic łososiowych innymi narzędziami
połowowymi (np. zakotwiczonymi pułapkami „trawnets”),
które nie zakłóciłoby, ciągłości ekonomicznej polskiego sektora rybołówstwa.
Polski program obserwatorów morświnowych jest kontynuowany od 16 września
2007, a rozporządzenia Rady (WE) 812/2004 i 2187/2005 uniemożliwiają jego
kontynuowanie po 1 stycznia 2008 r.
Biorąc
pod uwagę brak jakichkolwiek informacji o śmiertelnych przyłowach morświnów
powodowanych przez dryfujące pławnice łososiowe oraz koszty społeczne i
ekonomiczne wdrożenia działań przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE)
812/2004 z dnia 26 kwietnia 2004 r., ustanawiającym środki dotyczące
przypadkowych połowów waleni w rybołówstwie i podtrzymującym je rozporządzeniu
Rady (WE) 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 Rzeczpospolita Polska wnosi o
dwuletnią derogację w odniesieniu do wdrożenia wymienionych we wniosku
działań, w celu dokładnego zbadania wpływu używania dryfujących pławnic
łososiowych na ochronę morświna..
|
