Polemika z Komisją Europejską (cd).

Kolejny polski poseł zwrócił się z zapytaniem do Komisji Europejskiej w sprawie wprowadzanego zakazu stosowania na wodach Morza Bałtyckiego sieci dryfujących - pławnic. Poniżej treść listu europosła B.Galika i odpowiedź jaką udzielił w tej sprawie Komisarz Joe Borg.

Niniejszy tekst pochodzi ze strony internetowej Parlamentu Europejskiego [1]

ZAPYTANIE PISEMNE skierowane przez:  Bogdana Golika (PSE) do Komisji.

Przedmiot: Zakaz stosowania sieci o nazwie „pławnica łososiowa dryfująca”.

P-0264/08, dn. 23.01.2008r.

Rozporządzenie Rady (WE) 2187/2005 wprowadziło od 1 stycznia 2008r. zakaz używania pławnic łososiowych dryfujących. Przesłanką do objęcia tym zakazem polskich rybaków była ochrona morświna na Południowym Bałtyku. Zgodnie z wynikami niezależnych badań, przeprowadzonych w ramach Programu Monitorowania Przypadkowych Połowów Waleni przez Morski Instytut Rybacki w Gdyni, nie zaobserwowano w podobszarach 25 i 26 Morza Bałtyckiego żywych morświnów, ani nie stwierdzono żadnego przypadku zaplątania się tych ssaków w sieci.

Dlaczego Komisja Europejska nie podjęła żadnych działań w kierunku zmiany ograniczeń, jakie zostały nałożone na polskich rybaków przepisami Rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005? W szczególności biorąc pod uwagę wyniki badań Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni oraz uwzględniając ponoszone przez państwo polskie koszty ekonomiczne i społeczne. Polska linia brzegowa pozwala na łowienie łososia tylko dwiema metodami – przy użyciu pławnic dryfujących lub mało wydajnej metody haczykowej. Zakaz nałożony na polskich rybaków poważnie wpływa na sytuację materialną prawie 300 rodzin.

Artykuł 27 ww. Rozporządzenia zobligował Komisję Europejską do przeprowadzenia do 1 stycznia 2008 naukowej oceny skutków używania w szczególności sieci oskrzelowych, trójściennych i oplątujących dla waleni.

Dlaczego Komisja nie przedstawiła wyników raportu przed wejściem w życie zakazu używania pławnic? Kiedy zostaną przedstawione Parlamentowi Europejskiemu wyniki tego raportu?

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Odpowiedź udzielona w imieniu Komisji przez Komisarza Joe Borga.

P-0264/08PL,  dn. 22.02.2008r.

Morświn był kiedyś gatunkiem spotykanym w Morzu Bałtyckim, ale jego populacja od kilkudziesięciu lat ulega znacznemu zmniejszeniu, a teraz jest on uznawany za gatunek zagrożony wyginięciem. Obecnie morświny rzadko występują w Morzu Bałtyckim.

Przypadkowe zaplątywanie się morświnów w sieci, w szczególności sieci dryfujące, uznano za jedno z największych zagrożeń dla tego gatunku w Morzu Bałtyckim, hamujące jakąkolwiek możliwość odbudowy jego populacji. Do końca lat dziewięćdziesiątych odnotowywano znaczące ilości przyłowów morświna w pławnicach łososiowych należących do polskich rybaków [2]. W sprawozdaniu z 2002r. [3]. Podgrupa ds. Rybołówstwa i Środowiska (SFEN) Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) zaleciła wprowadzenie zakazu stosowania sieci dryfujących. Dane pochodzące z ostatnich lat rzeczywiście wskazują, że począwszy od 2005 r. nie odnotowano przyłowów waleni. Jest to jednak związane z niską liczebnością populacji i wynikającym z niej ograniczonym rozmieszczeniem osobników tego gatunku w zachodniej części Morza Bałtyckiego.

Morświn objęty jest pełną ochroną na podstawie prawa wspólnotowego, a zakaz stosowania sieci dryfujących uważa się za najważniejszy środek zmierzający do odbudowy populacji morświna w Morzu Bałtyckim. O ile już w 2002 r. w odniesieniu do innych wód WE wprowadzono pełny zakaz stosowania sieci dryfujących, to w stosunku do Morza Bałtyckiego Komisja zaakceptowała podejście stopniowe, zgodnie z którym całkowity zakaz wszedł w życie dopiero w dniu 1 stycznia 2008 r., tak aby dać czas na dostosowanie się odpowiednich rodzajów rybołówstwa.

Zgodnie z dyrektywą siedliskową [4] państwa członkowskie mają obowiązek zapewnienia nadzoru i monitorowania działań połowowych wiążących się z przyłowem waleni. Od 2006r. Komisja stale zwraca się do Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) o weryfikację informacji dotyczących przyłowu waleni oraz stanu populacji małych waleni w europejskich wodach. Głównym źródłem tych informacji są roczne sprawozdania przedstawiane przez państwa członkowskie zgodnie z wymogami rozporządzenia w sprawie przyłowu waleni [5]. Niektóre państwa członkowskie nie nadesłały sprawozdań w odpowiednich terminach (1 czerwca 2006 r. w przypadku pierwszego sprawozdania, 1 czerwca 2007 r. w przypadku drugiego sprawozdania). Komisja przesłała już do ICES niekompletny zbiór sprawozdań w grudniu 2007 r.

W celu wypełnienia obowiązków w zakresie sprawozdawczości zgodnie z art. 27 rozporządzenia Rady (WE) 2187/2005 [6] Komisja zwróciła się do ICES o wydanie opinii naukowej i oczekuje na ostateczną opinię do końca kwietnia 2008r. 

<<< POWRÓT