Polemika
Zapytanie
do Komisji w sprawie pławnic łososiowych. Czwartek, 13 wrzesień 2007r.
ZAPYTANIE
PISEMNE E-3897/07 złożone przez: Witold Tomczak (IND/DEM) do Komisji w sprawie dryfujących pławnic łososiowych.
Dotyczy:
Wycofania dryfujących pławnic łososiowych - rozporządzenie Rady (WE) nr
2187/2005.
Od
1.1.2008 r. rozporządzenie Rady (WE) nr 2187/2005 wprowadza zakaz używania
przez państwa członkowskie dryfujących pławnic łososiowych, które stanowią
zagrożenie dla populacji morświna. Zakaz ten nie uwzględnia faktu, że morświn
nie występuje na obszarach eksploatowanych przez polskich rybaków (głównie
obszar 25-27) - występuje natomiast w wodach Atlantyku, Morza Północnego oraz
na zachodnim Bałtyku i Kattegacie. Fakt ten został potwierdzony w zaleconych
przez Komisję Europejską obserwacjach niezależnych obserwatorów - w ciągu
175 dni przebywania na kutrach nie zaobserwowali oni w morzu na obszarach
eksploatowanych przez polskich rybaków ani jednego morświna! Placówki naukowe
prowadzące badania biologii morświnów także potwierdzają, że pławnice
dryfujące nie stanowią zagrożenia dla morświnów na tych obszarach.
Ponadto,
w przeciwieństwie do rybaków z państw północnego Bałtyku, polscy rybacy
nie będą mogli stosować do połowów łososia narzędzi pułapkowych -
polskie wybrzeże jest otwarte i wystawione na wiatry północne w przeciwieństwie
do Szwecji czy Finlandii, które to państwa mają spokojne zatoki. Polscy
rybacy musieliby stosować do połowów łososia haki. Te z kolei mogą być
stosowane jedynie w czasie krótkiego okresu żerowania, co nie zapewnia polskim
rybakom możliwości wykorzystania kwoty połowowej. Polscy rybacy wykazując
wolę współpracy wycofali już 60% dryfujących pławnic łososiowych i nie
występują o zwiększenie ich ilości. Biorąc powyższe pod uwagę proszę o
odpowiedź na poniższe pytania.
1.
Kiedy Komisja Europejska rozważy specyfikę obszarów eksploatowanych przez
polskich rybaków uwzględniając obserwacje niezależnych obserwatorów o braku
występowania morświna na tych obszarach?
2.
Kiedy Komisja Europejska zamierza uruchomić procedurę wprowadzenia stosownych
zmian do omawianego rozporządzenia, które umożliwiłyby dalszą egzystencję
300 polskim rodzinom rybackich?
Tą
odpowiedż pozwolę sobie pozostawić bez komentarza, niech każdy z kolegów
oceni sam i połączy tą odpowiedź z wprowadzonym zakazem
połowu dorsza. W kontekście tej odpowiedzi nie można mieć złudzeń co do dalszej przyszłości jaką
szykuje polskim rybakom Komisarz Borg
.... E-3897/07PL
Odpowiedź
udzielona przez Joe Borga w imieniu Komisji (10.9.2007)
Istotnie,
w chwili obecnej, morświn występuje wyłącznie w zachodniej części Morza Bałtyckiego.
Jednak w przeszłości gatunek ten był spotykany na całym obszarze Morza Bałtyckiego.
Jego populacja w Morzu Bałtyckim uległa znacznemu zmniejszeniu w ciągu
ostatnich kilkudziesięciu lat, tak że morświn jest obecnie uznawany za
gatunek zagrożony wyginięciem.
Przypadkowe
zaplątywanie się morświnów w sieci, w szczególności pławnice dryfujące,
zostało uznane za jedną z najważniejszych przyczyn spadku populacji morświna
w Morzu Bałtyckim w ciągu ostatniego stulecia. W ostatnim dziesięcioleciu wciąż
odnotowywano znaczące ilości przyłowów morświna w dryfujących pławnicach
łososiowych należących do polskich rybaków.
Wstępne
wyniki programu badawczego SCANS II, zrealizowanego w 2005 r. w celu określenia
całkowitej liczebności małych waleni, wskazują, że ich liczebność nie zwiększyła
się od roku 1994., kiedy to realizowano pierwszą wersję tego programu,
obejmującą Bałtyk zachodni i dolną część Bałtyku południowego, w tym
wybrzeże polskie. Sytuacja populacji morświna budzi poważne zaniepokojenie.
Jednym
z celów Wspólnej Polityki Rybackiej jest zmniejszenie wpływu rybołówstwa na
środowisko naturalne, a dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w
sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory stanowi, że
populacja morświna powinna zostać zachowana lub odtworzona w jej naturalnym
zasięgu we właściwym stanie ochrony.
Uwzględniając
status ścisłej ochrony, jaką przepisy wspólnotowe obejmują walenie, zakaz używania
pławnic dryfujących uważany jest za najistotniejszy środek służący
odtworzeniu ich populacji w Morzu Bałtyckim. Od 2005 r. Komisja analizuje
sprawozdania przekazywane jej przez państwa członkowskie zgodnie z art. 6
rozporządzenia Rady nr 812/2004 , zawierające raporty obserwatorów dotyczące
przypadkowych przyłowów i nie dysponuje, jak na razie, naukową podstawą
wystarczającą do wnioskowania o zmianę istniejących przepisów.
|
