|
PIASZCZYSTE ŁAWICE SUBLITORALU
- są to wypłycenia dna piaszczystego, wyraznie różniące się głębokością od otoczenia, często znacznie oddalone od brzegu i stale zanurzone pod wodą.
W polskiej strefie typowy charakter piaszczystych ławic mają Ławica Odrzana i przeważająca część Ławicy Słupskiej. Ławica Odrzana jest usytuowana w centralnej części Zatoki Pomorskiej. Jako granicę jej obszaru przyjmuje się izobatę 15 m. Minimalna głębokość wynosi około 8m. Zbudowana jest ze zróżnicowanych osadów piaszczystych: drobnego, średniego i grubego piasku. Ławica Słupska leży w środkowej części polskiej strefy Bałtyku. Przeważająca jej część zbudowana jest z osadów piaszczystych. Umowną granicą ławicy jest izobata 20m. Na Ławicy Odrzanej nie stwierdzono występowania makrofitów.
Również piaszczyste dno Ławicy Słupskiej pozbawione jest roślinności osiadłej. Glony porastają tylko leżące na piasku kamienie. Stosunkowo różnorodne są natomiast zespoły bezkręgowców dennych. Stwierdzono występowanie ponad 20 makroskopowych gatunków tych bezkręgowców.
Są to gatunki typowe dla całego piaszczystego dna sublitoralu południowego Bałtyku. Najliczniej występują ślimaki (wodożytka - Hydrobia ulvae) i małże (sercówka - Cardium glaucum, omułek - Mytilus edulis, rogowiec - Macoma balthica i piaskołaz - Mya arenaria). Licznie reprezentowane są również skorupiaki (garnela - Crangon crangon, batyporeja - Bathyporeia pilosa) oraz wieloszczet (Pygospio elegans) i liczne skąposzczety.
Piaszczyste ławice są w południowym Bałtyku ważnym miejscem zimowania wielu gatunków ptaków morskich.
Występują tu stada kaczek, nury. Ławice są również tarliskiem śledzia i miejscem wychowu narybku płastug.
|
