WODY OTWARTE POWYŻEJ HALOKLINY

są to oddalone od brzegu masy wodne zalegające nad warstwą skoku zasoleniowego (halokliny) i sięgające powierzchni morza. Haloklina przebiega na głębokościach około 60 m w Głębi Bornholmskiej, 70 m w Rynnie Słupskiej i 80 m w Głębiach Gdańskiej oraz Gotlandzkiej. Wody powyżej halokliny charakteryzują się stałym, niewielkim zasoleniem około 7 PSU i występowaniem letniej termokliny oraz dobrymi warunkami tlenowymi. W górnej, dobrze nasłonecznionej (eufotycznej) warstwie tej strefy, zachodzi proces fotosyntezy. Dolna granica strefy eufotycznej (produkcyjnej) zależy przede wszystkim od ilości zawiesiny w wodzie (np. fitoplanktonu) ograniczającej przenikanie światła i zazwyczaj jest znacznie większa niż w wodach przybrzeżnych sięgając głębokości 20 m.