Błotniarka jajowata Lymnea peregra Müller Największy ślimak bałtycki (dług. do 12 mm) o rozdętej muszelce pozbawionej wieczka. Kształt muszelki zmienny. Wyjątkowo duży otwór sięga 70-85 % wysokości muszli. Czołowa krawędź ciała szeroka. Niewielkie oczy osadzone są pomiędzy masywnymi, klinowato zwężającymi się czułkami. Jest to ślimak pochodzenia słodkowodnego. Ze względu na bardzo zmienną budowę muszli wyróżnia się kilka jej form, z których w samym Bałtyku występuje forma bałtycka: Lymnaea peregra forma balthica (L.). Jako ślimak płucodyszny wynurza się chętnie w ciepłej porze roku na powierzchnię wody, w związku z czym rozsiedlony jest niemal wyłącznie w strefie brzegowej zacisznych zatok bałtyckich, do głębokości kilku metrów. Latem ślimaki te skupiają się chętnie na falochronach tuż ponad powierzchnią wody, gdzie jeszcze w latach 1960-tych ich zagęszczenie dochodziło niekiedy do kilku tysięcy na 1 m2 powierzchni. Obecnie jednak, wskutek pogorszenia się warunków środowiskowych zanotowano bardzo znaczny spadek ich liczebności w naszym morzu. Jajorodny i rozdzielnopłciowy ślimak rozradzający się wiosną i na początku lata. W rozwoju brak jest larwy planktonowej.