Rogowiec bałtycki Macoma balthica L. Niewielki małż (dł. do 24 mm) o nieco rozdętej muszli, najwyżej 3-krotnie dłuższej niż grubej. Jest ona dość mocna i często pokryta różową, błyszczącą warstewką rogową. Zamek każdej muszli z dwoma drobnymi ząbkami oraz wyraźnym wiązadełkiem usytuowanym za wierzchołkiem. Najpospolitszy małż bałtycki morskiego pochodzenia, rozsiedlony głównie w strefie brzegowej do głębokości około 40 m. Lokalnie, np. w pobliżu cypla Helskiego, notowany do głębokości 90 m. Ryje w powierzchniowej warstwie dna, wystawiając na powierzchnię czubki dwóch syfonów: krótszego wylotowego oraz nieco dłuższego i bardziej ruchliwego wlotowego. Jest to filtrator preferujący dno muliste. Wytrzymuje niedobór tlenu, a nawet przejściową obecność H2S. Nie unika wód zanieczyszczonych ściekami bytowymi. Tworzy bardzo ważny składnik pożywienia płastug. Rozradza się głównie wiosną, a żyje u nas do 12 lat. .