Siatecznik bałtycki Electra crustulenta (Pallas) Mszywioł ścielący się po podłożu w postaci popielatej, drobno siateczkowatej powłoczki o średnicy 10-15 mm i grubości niespełna 1 mm. Długość pojedynczych oczek tej siateczki wynosi 0,5-0,6 mm, przy czym stanowią one jednorodne, pudełeczkowate pochewki o zwapniałych bocznych ściankach i denku. Pochewki te zamknięte są z wierzchu owalną, przezroczystą błoną z niewielkim księżycowatym otworkiem, przez który zwierzę wysuwa przednią część ciała - lofofor z wianuszkiem czułków otaczających otwór ustny. Zaniepokojone zwierzę chowa się do swej pochewki, zmykając otworek mlecznobiałym wieczkiem. U osobników żyjących w zacisznej wodzie po przeciwnej stronie pochewki wyrasta chitynowaty cierń. Najpospolitszy mszywioł bałtycki, porastający dosłownie wszelkie przedmioty podmorskie. Najchętniej osiedla się na wiotkim podłożu w postaci sieci rybackiej lub na wodorostach, zwłaszcza na tasiemnicy, rdestnicy i morszczynie. Larwy statecznika żyją tylko jeden dzień.