Zostera morska Zostera marina Linnaeus Zostera morska z wyglądu podobna do traw znanych z łąk i pastwisk zwana jest także trawą morską albo tasiemicą. Jej wstęgowate liście są wąskie, jasno lub ciemno zielone, osadzone na okrągłych w przekroju, płożących się, ukorzenionych pędach, dzięki którym się rozprzestrzenia. Zostery są jedynymi roślinami kwiatowymi rosnącymi wyłącznie w morzach, przy czym zapylenie kwiatów następuje pod wodą. W naszym Bałtyku zostera nie rozmnaża się drogą płciową. Wysoka na 30-50 cm. To typowa roślina morska, ale rozprzestrzenia się też w żyznych terenach przyujściowych rzek. Dawniej sięgała głębokości 10 m. Obecnie niewielkie łąki trawy morskiej sięgają 2-6 m. głębokości. Są miejscem zamieszkania najbogatszego zespołu płytkowodnej fauny z licznymi ślimakami, skorupiakami i charakterystyczną iglicznią i wężynką - rybami upodobniającymi się do jej liści. Jej podwodne zarośla są miejscem tarła wielu fitofilnych (składających ikrę na roślinach) gatunków ryb. Na zwałach jej liści wyrzucanych przez sztormowe fale na brzeg, polując na skorupiaki i mięczaki, żerują ptaki siewkowate podczas przelotów. Gatunek objęty ochroną ścisłą.