Rybitwa czubata Sterna sandvicensis Latham, 1787 Ptak wielkości mewy śmieszki, o dł. ciała ponad 40 cm i rozpiętości skrzydeł ok. 95 cm. Od rybitwy zwyczajnej, poza większymi rozmiarami, różni się przede wszystkim długim, czarnym, żółto zakończonym dziobem i czarnymi nogami oraz nastroszonym czarnym czubkiem na głowie. Odzywa się ostrymi okrzykami: "kirriek kikiki". Rybitwę czubatą nad naszym morzem spotkać można od wiosny do początku jesieni. Jest to jednak znacznie rzadszy ptak od rybitwy zwyczajnej. Gnieździ się lokalnie nad Bałtykiem, np. w pobliżu ujścia Wisły (w Górkach Wschodnich). Na zimę odlatuje w rejon Morza Śródziemnego oraz do zachodnich wybrzeży Afryki. Żywi się niemal wyłącznie rybami. Samica składa z reguły tylko dwa jajka. Pisklęta szybko rosną i już w wieku miesiąca potrafią latać. Wkrótce udają się wraz z rodzicami na wędrówkę jesienną. Ludwik Żmudziński