Babka mała Pomatoschistus minutus Pallas Bardzo podobna do babki piaskowej. Wbrew swej nazwie jest dość dużą babką o długości do 7 cm. Wyróżnia się ona karbowaną przednią krawędzią przyssawki brzusznej oraz obecnością smugi po bokach pyszczka na przedłużeniu oczu. Wzdłuż boków ciała występuje pięć ciemnych plam, z których ostatnia, największa ma kształt litery T. Oczy umieszczone blisko siebie, zaś obie płetwy grzbietowe silnie rozsunięte. Wzdłuż linii bocznej występuje 60-73 łusek. Tył głowy wraz z gardłem pokryty łuskami. Najpospolitsza babka bałtycka występująca latem gromadnie na płytkim dnie piaszczystym, rzadziej wśród łąk podmorskich. W letnim półroczu bytuje najczęściej na głębokości kilku metrów, natomiast na zimę przemieszcza się na głębsze dno. Jest to niezmiernie ruchliwa babka, przemieszczająca się co chwilę typowymi skokami, przytwierdzając się chętnie do jakiegoś przedmiotu na dnie. Rozradza się głównie wczesną wiosną. Gruszeczkowatą ikrę, którą opiekuje się samiec, składa do wnętrza pustych muszli.Żyje jeden rok, rzadziej dwa lata.