Zimnica Limanda limanda (Linnaeus, 1758) Niezbyt duża płastuga, dł. do 30 cm, leżąca na dnie na lewym, białawym boku. Prawy bok jest bladobrunatny z rozlanymi żółtawymi plamami. Powierzchnia ciała szorstka, pokryta drobnymi i dość ostrymi łuskami. Linia boczna z charakterystycznym wysokim łukiem na płetwą piersiową. Zimnica przebywa w Bałtyku zwykle na głębokości 20-40 m, przemieszczając się na zimę w głębsze miejsca. Dalszych wędrówek nie podejmuje. Roczne połowy zimnic w Bałtyku nie przekraczają kilkuset ton. Rozradza się od końca zimy do początku lata. Płodność samicy średniej wielkości wynosi ok. 100 tys. ziarn ikry. Larwy osiadają na dnie mając długość 13-16 mm.