Krab wełnistoręki Eriocheir sinensis Milne & Edwards Największy bałtycki skorupiak, którego rozpłaszczony głowotułów okryty jest masywnym, prawie sześciograniastym pancerzem, z przodu charakterystycznie ząbkowanym, osiągającym szerokość 70 mm. Pierwsza para odnóży uzbrojona jest w potężne szczypce, które u dorosłych samców są silnie owłosione. Ojczyzną jego są Chiny, skąd w początkach XX wieku został zawleczony najprawdopodobniej na dnie statków do Europy. W rejonie estuariów Morza Północnego, w wodzie o zasoleniu minimum 15 psu, znalazł on dogodne dla siebie warunki i rozmnożył się tam w znacznym stopniu. Młode krabiki należą do włóczęgów wędrujących chętnie w górę rzek oraz wzdłuż brzegów morskich. Dość często znajdowane są one także w Morzu Bałtyckim, zwłaszcza w pobliżu stoczni morskich. W ciągu dnia chowają się pod kamieniami lub ryją nory w podciętych brzegach, niszcząc często groble. W naszym morzu, ze względu na zbyt niskie zasolenie, nie rozmnażają się.