Podwoik mniejszy (P. zielony) Idotea chelipes Pallas Wysmukły skorupiak, którego samce osiągają maksymalną długość w czerwcu -19 mm (dł. samic do 14 mm). Cztery przednie pary płytek brzegowych (tj. 2-5 segmentu tułowia) są krótsze od tych segmentów. Wśród kolbek czuciowych na końcu czułka I pary wyróżnić można jedną dłuższą - szczytową. Pospolity mieszkaniec zacisznych i silnie zarośniętych zatok, rozwijający się szczególnie wśród drobnych glonów oraz tasiemnicy. Młode podwoiki zasiedlają zwykle szczytowe części roślin, zaś większe - ich niższe partie. Należy do roślinożerców. Jest to jednoroczny skorupiak o dość długim okresie rozrodu z nasileniami w czerwcu oraz w listopadzie, kiedy to rozmnaża się po raz pierwszy pokolenie wiosenne. Generacja urodzona później, tzn. latem, wydaje potomstwo tylko jednorazowo na wiosnę, po czym wymiera.