Podwój (Podwój wielki) Saduria (Mesidotea) entomon L. Największy żyjący i rozmnażający się w Bałtyku Właściwym skorupiak o długości do 80 mm (samice są nieco mniejsze). Jego grzbieto-brzusznie spłaszczone ciało składa się z niewielkiej głowy o charakterystycznie wyciągniętych brzegach, dużego owalnie rozszerzonego tułowia oraz odwłoka zakończonego pokaźną, klinowato zwężającą się płytką ogonową (telsonem). Jest to ociężały skorupiak denny zdolny jednak do pływania ponad dnem "do góry nogami", za pomocą listkowatych skrzel odwłokowych (pleopodiów). Praojczyzną tego słonawowodnego gatunku są ujścia rzek wpadających do Morza Arktycznego. W Morzu Bałtyckim należy do przeżytków z okresu polodowcowego. W południowych basenach zasiedla głębsze - zimniejsze wody wytrzymując spadek stężenia tlenu w wodzie przydennej do ok. 1 psu, a nawet jego przejściowy brak. W ciągu dnia zagrzebuje się w dnie, wystawiając ponad powierzchnię tylko swój odwłok. Nocą wiedzie aktywny tryb życia pływając nad dnem morskim. Rozmnaża się w ciągu całego roku, z głównie w sezonie letnim, przy czym samica składa 120-380 jaj. W populacji przeważają liczebnie samice. Podwój odżywia się różnorodnym pokarmem, od detrytusu i padliny, poprzez okrzemki denne, do mniejszych bezkręgowców (np. pontoporeja i skoloplos). Jest też kanibalem. Sam stanowi ulubiony pokarm młodocianego dorsza.